why we come to see…..
June 05
เช้าวันเสาร์ที่ 3 มิถุนายน 2549
ฉันสะดุ้งตื่นตามเวลาปกติ เมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก
จากนั้นเปิดโทรทัศน์ เพื่อดูข่าวยามเช้าเหมือนทุกๆวันที่เคยทำ
แต่ฉันก็ต้องแปลกใจ
เอ! วันนี้วันเสาร์ และเป็นวันหยุดของฉัน
ฉันตื่นเร็วทำไมกัน
ในใจฉันครุ่นคิด “วันนี้…มีบางอย่างต้องทำ”
แต่มันคืออะไรเล่า
ฉันใช้เวลาไม่นาน คิดทบทวนเหตุการณ์ก่อนนอนหลับเมื่อคืนนี้
“ใช่แล้ว! วันนี้ ฉันจะไปเมืองทองธานี”
ฉันใช้เวลาสำรวจทุกๆสิ่งก่อนออกเดินทาง เพราะเชื่อว่าการจราจรคงคับคั่ง
ฉันเลือกใช้รถโดยสารประจำทาง และรถบริการที่สถานี BTS หมอชิต
เมื่อไปถึง หน้าสวนจตุจักร ฉันเห็นภาพคนต่อแถวยาวเหยียด
และถ้าฉันเป็นคนสายตาไม่ดี คงจะคิดว่าพระภิกษุมาต่อแถวกันทำไม
ก็เพราะว่าคนจำนวนมากในแถวสวมเสื้อสีเหลืองน่ะสิ
555 ที่นี้ฉันก็แน่ใจได้เลยว่า พวกเขาต้องมีจุดหมายเดียวกับฉัน
นั่นคือ งานนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติฯ ที่เมืองทองธานี ชัวร์
เวลารอขึ้นรถบริการฟรีนั้น ไม่นานอย่างที่คิด
ทุกๆคน ยิ้มแย้ม ทั้งที่แสงแดดแรงพอควร เพราะว่า 11 โมงแล้ว
เมื่อขึ้นรถได้ ฉันได้ที่นั่ง ถือว่าเป็นโชคดีเสียจริงๆ
เนื่องเพราะเมื่อรถเดินทางมาถึงจุดลงทางด่วนก่อนเข้าเมืองทองธานี (ทางด้านอาคารชาเลนเจอร์) นั้น
รถกลับนิ่งอยู่นาน และค่อยๆเคลื่อนตัวช้าๆ ……. (เกือบหลับแล้ว)
เวลา 12.30 น.
หลังจากที่ฉันกินอาหารฟาสท์ฟูด (ข้าวเหนียวหมูปิ้ง – ไม่ช่ายหนังเรื่องนั้นนะ) เรียบร้อย
ก็เดินเข้าไปในงานทางด้าน Hall 8
เมื่อได้เข้าไปด้านใน ฉันจึงรู้ตัวว่าประตูนี้ เป็นห้องแสดงงานห้องสุดท้าย (อิอิอิ)
